Çocuk gelişiminin en önemli safhası 4 ile 6 yaş arasıdır. Bu yaş aralığı, bir çocuğun okula başlamadan
önceki son dönemidir. Bu sebeple bu yaş aralığında olan çocukların kontrol
mekanizmaları yavaş yavaş yerine oturur. Çocukların düşünerek ve kendi istekleriyle
hareket ettikleri dönem yürümeye başladıkları andan itibaren başlar. Yürümeye
başladıktan sonra dış dünyayla tanışan ve kişilerin yaptığı hareketleri anlamak
isteyen çocuklar giderek daha fazla şeyi öğrenirler ve kendi gelişimlerini
etrafı gözlemleyerek tamamlamaya çalışırlar. Özellikle evden fazla
çıkarılmayan, akranlarıyla aynı ortamda bulunmayan ve gününün çoğunu aynı
kişilerle geçiren çocuklarda gelişim daha yavaş gerçekleşir. Bu durum
çocukların bakarak öğrendikleri gerçeğinin de bir ispatıdır. Çocukların 6
yaşına kadar olan öğrenme metotlarına öğretim dönemi adı verilebilir. Bu dönemi
farklı kişilerin yanında geçiren çocuklar hem sosyal hayatlarında daha girişken
olurlar hem de eğitim hayatlarında fazla zorlanmazlar.
Küçük çocuklara bir fikri aşılamak
ya da onu benimsemelerini beklemek kolay gibi görünse de aslında bu durum son
derece tehlikelidir. Özellikle çocukların konuşma hataları yapmaları buna örnek
gösterilebilir. Konuşurken bazı kelimeleri yanlış telaffuz eden bir çocuğa o
kelimenin doğrusunu söyletmeye çalışmak ve bunu tekrarlamak çocuk gelişimi için
son derece yanlış bir yöntemdir. Bunu yapmak yerine çocuğun yaptığı yanlışı
düzeltmek, telaffuzunu yapamadığı kelimeyi bir cümle içerisinde kullanarak ona
ima etmek daha doğru olacaktır. Bu davranış aynı zamanda çocukların daha
yaratıcı olmalarını da sağlar.
Çocukların vakit geçirdikleri
şeylere de dikkat etmek gerekir. Özellikle birtakım oyun ve uygulamalara
öncülük yapmak çocuğun gelişimini hızlandıracaktır. Lego gibi oyuncaklar
göründüğü gibi sadece birer oyuncak değildir, bu oyuncaklar çocukların
gelişimlerine yardımcı olan, yaratıcılığını test eden oyuncaklardır. Bu gibi
şeylerle vaktinin çoğunu geçiren çocuklara bakılırsa gelişimlerinin kısa sürede
tamamlandığı söylenebilir. Kendini ifade etme yeteneği de gelişim ile ilgili
olan bir durumdur. Çocukların girişken ve kolayca kendilerini ifade edebilir
bir durumda olmaları için düzenli olarak yabancı kişilerle de aynı ortamda
kalmaları gerekir. Aksi takdirde sadece tanıdıklarıyla iletişim kurabilen, bunu
dışında kimseyle konuşmak istemeyen utangaç bireyler ortaya çıkacaktır.
4 – 6 Yaş Çocuk Yaratıcılığı
Yaratıcılık bir iş ya da
uygulamayı bilinen yöntemin aksine farklı bir metotla uygulamak ve bu metodu
uygulayarak da zamandan ve çalışmadan kazanç sağlamak anlamına gelir. Kısa bir
tanımla yaratıcılık için hızlı düşünüp çabuk uygulamak denebilir. Çocuklar
emeklemeye başladıklarında öğrenmeye ve algılamaya başlarlar. Yürümeye
başladıktan sonra da etraflarını gözlemlemeye, gördükleri hareketlerden
anlamlar çıkarmaya çalışırlar.
Çocukların yaratıcılıklarının gelişmesi için bazı uygulamaların yapılması, oyunların oynanması gerekir. Basit
sanılan ya da öyle görünen bir oyun bile çocuk gelişiminde çok önemli bir yere
sahiptir. Yapbozlar küçük çocukların fazla ilgilerini çekmese de, özellikle 4 –
6 yaş aralığında olan, ana sınıfı ya da kreşe giden çocuklar için uygun olan
araçlardır. Bunlar sayesinde çocuğun düşünme gücü artar ve çocuk hızlı
düşünmeye başlar. Bu da tüm hayatında durumun aynı şekilde olmasını sağlar.
Çocukların yaratıcılığında etkisi olan şeylerden biri de onlara gösterilen
ilgidir. Küçük çocuklar sürekli olarak büyüklere göre anlamsız ve saçma gelecek
fikirler ortaya çıkarırlar. Bu gibi durumlarda çocuklara fikirlerinin
yanlışlığın ispat etmek yerine onları can kulağıyla dinlemek ve fikirlerini
destekleyici bazı şeyler söylemek gerekir. Aksi takdirde tam olarak kişiliğinin
oturduğu dönemde dikkat çekemeyeceğini anlayan çocuk hayatı boyunca cesaretsiz
olacak ve kendini ifade etme konusunda zorluk yaşayacaktır.
6. Yaşının başında olan bir çocuk
genel olarak kreş ya da ana sınıfında olur. Bu gibi yerlerde çocuk
gelişimcilerin çocuklara karşı nasıl davrandıkları gözlemlenirse doğru davranış
profili anlaşılabilir. Çocukların yaratıcılığı konusunda etkisi olan en önemli
konulardan biri de onları bazı işlerinde özgür bırakmaktır. Bazı ebeveynler belirli
bir yaşa gelmelerine rağmen çocuklarının yemeğini kendi yedirmekte, tuvalete
birlikte gitmekte ve ödevlerini bile sadece kendileri yapmaktadır. Oysa doğru
olan çocuğa tuvalet eğitimini vermek, yemeğini her ne kadar yanlış bir şekilde
yiyorsa da kendinin yemesini sağlamak ve ödevlerine yalnızca açıklayıcı olarak
yardım etmek gerekir. Aksi halde çocukların gelişim dünyasına bir darbe
vurulacak, yaratıcı olmalarına imkân bile verilmeyecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Senin Yorumun Nedir?